|
|
Malinowski Bronisław (1884-1942) i jego wkład w antropologię
Stanowi wzór dla wielu badaczy. Stworzył podstawy nowoczesnej antropologii. Od naukowców wymagał doskonałego opanowania języka i zamieszkiwania razem z tubylcami na danym terenie. Stał się pionierem antropologii terenowej.
Wczesne lata swojego życia spędził w młodopolskich Krakowie i Zakopanem. Dzięki temu miał okazję poznać wiele polskich wybitności. W stolicy Tatr zetknął się z Paderewskim, Modrzejewską, Żeromskim, Reymontem, Malczewskim. Jego ojciec był profesorem filologii słowiańskiej na UJ. Młody Bronisław dorastał w iście naukowym środowisku. Początkowo studiował chemię i matematykę, później interesował się filozofią. Uzyskał stypendium i kontynuował naukę w Londynie. Tam też przyszedł pierwszy sukces- napisał pracę o rodzinie u aborygenów (na podstawie materiałów archiwalnych).
Jednakże marzeniem młodego badacza było prowadzenie obserwacji w terenie. Udało mu się pozyskać finanse. Na wyprawę zabrał będącego w stanie załamania psychicznego Witkacego. Jednakże artysta wrócił do kraju na wieść o wybuchu wojny. Bronisław natomiast pozostał na Wyspach Triobrianda, które liczyły ok. 1300 mieszkańców. Będąc pionierem badań terenowych nie miał gotowych założeń prowadzenia obserwacji. Zdecydował, że najpierw należy zebrać jak największą ilość danych. Nie ograniczał się przy tym i prowadził wszechstronne statystyki. W trakcie swojego pobytu na wyspach udowodnił, że życie tubylców jest bardziej skomplikowane, niż mogłoby się wydawać i jest regulowane przez wiele skomplikowanych praw i zależności.
W opinii Bronisława Malinowskiego, aby być dobrym antropologiem, należy spełnić dwa podstawowe warunki- nauczyć się tubylczego języka i mieszkać na danym terenie. Sam był utalentowany językowo. Po 5 miesiącach nie potrzebował tłumacza do rozmów z Papuasami, po roku płynnie używał języka, a po 2 latach prowadził notatki w języku wyspiarzy.
Po okresie 2 lat obraz życia społecznego tubylców, nazwany przez Malinowskiego mapą umysłową terenu był gotowy. Zgromadzonych materiałów nigdy w całości nie wykorzystał, choć stały się one podstawą wielu następnych prac naukowych badacza.
Ważniejsze prace badacza: Argonauci z zachodniego Pacyfiku (1922, wydanie polskie 1967), Magia, nauka i religia (1925), Anthropology (1926), Życie seksualne dzikich... (1929, wydanie polskie 1938, 1957), Naukowe teorie kultury (1944), Dzieła (t. 1-7 do 1990).
| 07.04.1884 | narodziny w Krakowie | | 1902- 1906 | studia na UJ | | 1913 | wykłady w London School of Economics | | 1914-1915 | pierwsza wyprawa na W-y Trobrianda | | 1915-1916 | druga wyprawa na W-y Trobrianda | | 1916 | doktorat na Uniwersytecie Londyńskim (bez jego obecności, na podstawie prac) | | 1917-1918 | trzecia wyprawa na W-y Trobrianda | | 1919 | ślub z Elsie Rosaline Masson | | 1927 | objęcie Katedry Antropologii Społecznej na Uniwersytecie Londyńskim | | 1934 | podróż naukowa do Afryki południowej i wschodniej | | 1935 | przyjęcie obywatelstwa brytyjskiego, śmierć żony | | 1936 | doktorat honoris causa Uniwersytetu Harvarda | | 1938 | wyjazd do USA, profesor Yale | | 1940 | ślub z malarką Violettą Brante | | 1942 | współzałożyciel, pierwszy prezes Polskiego Instytutu Nauki i Literatury
w Stanach Zjednoczonych | | 16.04.1942 | nagła śmierć w New Haven |
|
|
|
o stronie
