|
|
osadnictwo zasiedlanie obszaru wiążące się z napływem nowej ludności na określone terytorium, zwykle bezludne lub o niewielkim zaludnieniu. Osadnictwo dokonuje się poprzez powstawanie nowych domów i osiedli. Dzieli się na:
1) osadnictwo stałe - np. osiedla miejskie, wiejskie, przemysłowe, ośrodki komunikacyjne (np. przystanie), religijne (klasztory), naukowe (stacje badawcze).
2) osadnictwo okresowe - szałasy pasterskie, przenośne osiedla ludów koczowniczych, obozowiska i schroniska turystyczne sezonowe itp.
Osadnictwo wiąże się z migracjami ludności, wykorzystaniem zasobów naturalnych, turystyką i in. Ruchy osadnicze wynikają z różnorodnych przyczyn - biologicznych (np. wzrost liczby ludności), gospodarczych (np. odkrycie nowych złóż surowców, rozwój handlu), politycznych (np. wojna, ekspansja kolonialna), społecznych, religijnych i in., a także są efektem decyzji władz (osadnictwo planowe). Termin osadnictwa używany jest nie tylko do określenia procesu (zasiedlanie obszaru), ale także stanu, do którego proces zasiedlania doprowadził (rozmieszczenie ludności, rodzaj osiedli na danym terytorium itp.). Badaniem osadnictwa w obu tych znaczeniach zajmuje się odrębna dyscyplina geografii społeczno-ekonomicznej - geografia osadnictwa.
|
|
|