|
|
Referaty i opracowania: Region świętokrzyski
Region świętokrzyskićwiczenia terenowe
miejsce ćwiczeń:
Góry Świętokrzyskie oraz ich permsko-mezozoiczne obrzeżenie
Cele ćwiczeń:
- Poznanie swoistych cech regionu świętokrzyskiego
- Wykazanie odrębności regionu świętokrzyskiego
18.03.2005 - Karczówka (taras widokowy przy klasztorze)
Trasa przemarszu:
- Kielce: Rezerwat Karczówka - Rezerwat Skalny im. J. Czarnockiego
- Ślichowice (zach. część Doliny Kielecko-Łagowskiej)
Budowa geologiczna regionu świętokrzyskiego
 W skład regionu świętokrzyskiego wchodzi obrzeżenie mezozoiczne oraz trzon paleozoiczny. W obrębie trzonu paleozoicznego Gór Świętokrzyskich wyróżnia się pięć głównych jednostek tektonicznych. Są to poczynając od północy:
- ntyklina bronkowicko-wydryszowska - zbudowana z osadów syluru i dewonu,
w środkowym odcinku pochylona, a w odcinkach zewnętrznych obalona na południe
- synklina bodzentyńska - zbudowana z osadów dewonu, obalona ku południowi, oddzielona od antykliny bronkowicko- wydryszowskiej dyslokacją Świśliny
- jednostka łysogórska - o budowie w większości monoklinalnej, w skład
której wchodzą osadowe skały starszego paleozoiku
- synklinorium kielecko-łagowskie - złożone z jednostek jednostek różnej wergencji, zbudowane głównie z utworów dewonu i karbonu, graniczące z jednostką łysogórską wzdłuż dyslokacji świętokrzyskiej
- antyklinorium chęcińsko-klimontowskie - w którym główną rolę odgrywają utwory starszego paleozoiku i dewonu
Trzy pierwsze jednostki znajdują się w obrębie bloku łysogórskiego, dwie pozostałe - w bloku kieleckim. Osie wszystkich jednostek są do siebie równoległe i mają rozciągłość WNW-ESE. Kielce zajmują synklinorium kielecko-łagowskie. Obecnie znajdujemy się w obrębie pasma kadzielniańskiego.
Historia geologiczna obszaru świętokrzyskiego
Historia obszaru Gór Świętokrzyskich zaczyna się w kambrze. Utwory kambryjskie tworzą wyniosłe pasma, stanowiące jądro tych gór. Reprezentują je piaskowce, kwarcyty i iłołupki. W dolnym ordowiku miały miejsce ruchy górotwórcze fazy sandomierskiej orogenezy kaledońskiej, w których wyniku sfałdowane zostały osady kambryjskie w rejonie chęcińsko-kieleckim, co utworzyło pasmo tzw.: Sandomirydy. Wypiętrzone góry ulegały procesom niszczącym, co spowodowało, że zostały niemal całkowicie zrównane i zalane morzem ordowickim.
Pod koniec syluru miała miejsce główna faza górotwórczych ruchów kaledońskich - faza ardeńska. Zaznaczyła się ona tylko w kieleckim regionie, natomiast w regionie łysogórskim w dalszym ciągu istniało morze.
Ruchy ardeńskie doprowadziły do wypiętrzenia niezbyt wysokich gór zwanych Kielcydami. Z ruchami tymi były związane procesy plutoniczne o małym zasileniu. W dolnym karbonie nadal trwa pogłębianie morza. W górnym karbonie obszar Gór Świętokrzyskich został poddany waryscyjskim (hercyńskim) ruchom górotwórczym. Ruchy te doprowadziły do sfałdowania nie tylko obszaru kieleckiego, który poprzednio już ulegał ruchom górotwórczym, ale także obszar łysogórski, na którym fałdowania nie występowały. Na skutek ruchów waryscyjskich powstał szereg fałdów pochylonych ku SSW. Tworzą one podstawowe jednostki tektoniczne Gór Świętokrzyskich o kierunku WNW - ESW.
[...]
Rezerwat Karczówka
[...]
Trasa przejścia
[...]
Rezerwat Skalny im. J. Czarnockiego
[...]
Kim Był Jan Czarnocki?
[...]
03.06.2005
Trasa przemarszu:
- Kielce: Południowy stok pasma Szydłówkowskiego
- Świnia Góra (zach. część Doliny Kielecko- Łagowskiej)
Przyczyny kształtujące powstanie Kielc
- konfiguracja terenu
- lasy (zwierzyna łowna)
- bliskość rzeki
Historia powstania Kielc
Dokładna data powstania Kielc jest trudna do określenia. Początek miastu dała istniejąca tu dużo wcześniej mała osada prasłowiańska, która rozwinęła się jako miejsce wymiany towarowej. Pradawnych czasów sięgają także tradycje przemysłowe Kielc. Były jeszcze trudno dostępną puszczańską osadą w lasach Pogórza Świętokrzyskiego, kiedy już wytapiano tu rudę. Rozwój miasta miał miejsce pod koniec XIII i na początku XIV wieku. Po raz pierwszy mianem civitas (miasto) Kielce zostały określone w 1359 r. Na przełomie XIV i XV wieku mieszkało tu około 300 osób, zajmujących się głównie rolnictwem.
Przełom wieków XV i XVI był bardzo pomyślny dla miasta. Kardynał Fryderyk Jagiellończyk w roku 1496 nadał Kielcom herb: na czerwonym tle złota korona, a pod nią tego samego koloru litery CK.
[...]
Położenie i rozbudowa Kielc
[...]
Ogródki działkowe
[...]
Sieć rzeczna Kielc
[...]
Wpływ budowy geologicznej na rozwój regionu świętokrzyskiego
[...]
|
|
|
o stronie
